xəlifəyəm,

Yüz il belə yaşasam da,

Oxunmamış səhifəyəm

Vətəndaşam! Vətənimin

hər daşına bir yoldaşam!

Vətəndaşam! Nə dərdimi, 

nə sərimi 

Eldən uca tutmamışam!

Kürsülərdən tərif deyib,

Üzdə gülüb, dalda söyüb,

Yaxşıları yamanlayıb,

Yamanları öyüb-öyüb

Vəzifəyə çatmamışam.

Nə şeytana “Allah!” - deyə,

Nə zülmətə “sabah!” - deyə,

Günahlara batmamışam!

El malına əyri baxıb,

Sərvət üçün evlər yıxıb,

Nə kimlərə, nə kiməsə,

Nə mələyə, nə iblisə

Mənliyimi satmamışam!

Göydə bilib öz yerimi,

Yerdə isə hamı kimi

Sevinmişəm, ağlamışam,

Köksüm dolu çağlamışam!

“Cihad” deyib öz nəfsimə

Sarılmışam haqq səsimə,

Daş bağlayıb ürəyimə, 

Bircə tikə çörəyimə 

Hələ haram qatmamışam.

Bax, belecə yaşamışam

Eşit, oğul, bax, beləcə,

Başıuca, alnıaçıq və sadəcə.

İnsanların üzünə düz baxa-baxa,

Şükür deyib qismətimə, aza-çoxa,

Təkcə Tanrı qarşısında əyilmişəm.

Əyilməzlik üstündə çox döyülmüşəm!

Baharımı qış ediblər, dayanmışam,

“Dost” sözündən al qanıma boyanmışam.

Əllərimdən çörək yeyən bir sürü kəs,

Bu nemətə, yamanlıqla vermiş əvəz. 

Ónudulmaz acıları unutmuşam,

Sızladıqca, ürəyimi ovutmuşam!

İndi bilsin, bilsin hamı:

Əcəl kəssə dörd yanımı,

Yazsa fələk fərmanımı,

Mən bu ömür karvanımı

asta-asta, aram-aram,

o mənzilə aparıram!

Eşit, oğul!

Bu dünyanın hər üzünə,

Gecəsinə, gündüzünə,

Yaxşısına, yamanına,

Şübhəsinə, gümanına,

Dözməlisən.

Tükü tükdən seçməlisən!

Təkcə, oğul, imanından

əl götürmə,

Şeytan səni danışdırsa,

dil yetirmə!

Haqqa sarın, haqqa bürün,

Necə varsan, elə görün!

Necə varsan, elə görün!

Hacı Sabir HƏSƏNLİ,

Bakı İslam Universitetinin 

rektoru