Müdam qurmaq, yaratmaq eşqinə sərf eylədin ömrü,

Nəsib olmaz bu hər ömür eyləyən insanə, İsrafil,

Ədəb öyrəndi səndən hər kim ilə eylədin dostluq

Sözün dərdli ürəklərdə dönüb dərmanə, İsrafil.

Böyük bir nəsil üçün sağkən yandırmısan məşəl,

Bu nurun zərrəsi salmış işıq hər yanə, İsrafil.

Hünərlə, əql ilə tapdın cahanda neməti-haqqı,

Baş əydin bəndətək Həqdən gələn fərmanə, İsrafil.

Səni memar bilirdim, sonradan memari-şeir oldun,

Rəvan təb ilə eylərsən sözü dürdanə, İsrafil.

Yaşa, sev eşqdən zövq al, dolaş dünyanı aşiq tək,

Desinlər qoy məhəbbətdən olub divanə, İsrafil.

Qəmin də olsa dünyada səni şad görmüşəm hər vaxt,

Üzün gülmüş ürəkdə olsa da qəmxanə, İsrafil,

Məhəbbət saqisi, feyzin verib məbhud olub ruhun,

Sevənlər eşqdən doymaz, götür peymanə, İsrafil.

Əziz dostun Əziz Pünhan səninlə fəxr edir hər dəm,

Görürsən şer ilə gəlmiş, necə əfqanə, İsrafil.