Necə dözək kəşməkəşə,

Həsrəti etmişik peşə.

Yuxumuz şəkilib ərşə,

Deməki bunu bilmirsən.

Qüssəyə uduzanda tək,

Yar yar ilə olsun gərək.

Məğlub olub susar ürək,

Deməki bunu bilmirsən.

Ayrılığı sanma asan,

Səni mənə yazıb yazan.

Sən mənimçün yaranmısan,

Deməki bunu bilmirsən.

Gözümdədir çux cəmalın,

Ağlar halın, gülər halın.

Mənəm sənin ilk vüsalın,

Deməki bunu bilmirsən.

Günaha getmişik güdaz,

Sevənlər günahsız olmaz.

Səndə bir az, məndə bir az,

Deməki bunu bilmirsən.

Sənsizliyi duydum qəti,

Budur aşiq təbiəti.

Ağırdır eşqin şiddəti,

Deməki bunu bilmirsən.

Cizgilərdə rəng döyüşür

Üstü yanır içi bişir,

Biri çıxır, biri düşür

Deməki bunu bilmirsən.

Əziz Pünhan səni anar,

Səni yenə həmin sanar.

Iki aşiq gündə yanar

Deməki bunu bilmirsən.

Əziz PÜNHAN