Cənab Əmir əl-Mömininin rözeyi pakinə bir napak məlun Paşa ədəbsizlik etdiyinə görə cənabi Seyfulla iki əngüşti-xeybərgüşa ilə belindən vurub Cəhənnəmə vasil elədiyini mərğum edir.
Yetişdi güşunə ilhami ğeyb böhcətlə Ki ey keçən cahan içrə ömrü qəflətlə
Məgər eşitməmisən möcizi şəhi dini Nədəndümi degüsən şad bu bəşarətlə
Ki sali min iki yüz səksən üçdə bir Paşa Vürud edib Nəcəfi-əşrəfə hökumətlə
Gəlibdü təngə onun cümlə xəlqü zülmündən Edibdü onları azürdədil əziyyətlə
Gəlib məzarinə o sərvərü fələk ğədrün Ayaqda çəkmə, belində qılınc fəxarətlə
Deyil bu rozəyi- pürətr Kəbədən kəmtər Çıxar bu çəkməni qoy tiri gir ləyaqətlə
Bu barigahidə sərdarlar, səlatinlər Sorur dübarə yüz ixlas ilə, məzəllətlə
Bu töfigahidə seyran edər məlaiklər Qulamidü buna nuriyan sədaqətlə
Bu sərzəmindədü qəbri-Həzrəti-Adəm Məzari-Nuhi-nəbi burdadır rəvayətlə
Bu asitanədə həm müstəcab olur dəavat Bu yerdə asi olur naci, bir ziyarətlə
Budur xəlifəyi-Rəhman, budur İmami-Ənam Ki aləm əhli buna göz dikib iradətlə
Budur bu vadiyi əğdəs ki gəldi Musayə Nidayi «fəxlə nəleykə» sot izzətlə
Deyir tamam ona xüddamlər ki, ey sərvər Bu rozə içrə sağın, girmə bu qəbahətlə
Bu guftugulər ona heç etməyib təsir Bu əmridən daha ğeyz eyləyib küdurətlə
Ki mən həmişə səlatinlərin hüzurunda Qılıncu, çəkmə ilə olmuşam məhabətlə
Əbəs fəsanədü bu söz deyib qoyanda qədəm O səhn pakə o zalım kəmalü cürətlə
Ki nagahan ucalıb qəbridən iki əngüşt Çalıb belindən o napaki şəstu qüvvətlə
Fəda o barmağa kim Zülfüqari-bürran tək Edibdü nim o məluni bir işarətlə
Tökülməyib hərəmi pakinə onun qani Çəkiblə dişrəyə cari olub kəsafətlə
Bu möcizi eşidib şad olur dili mömin O kəs ki, münkirüdür şəkk edür bəxalətlə
Olar bu möcizə münkir yəqinidür kafir Müqəddər eyliyər imanini zəlalətlə
Bu noi mocizi görməz imamə rəva Nə bəhsidir bu qılır rütbəyi imamətlə
Bu əl o əl degümi babi xeybəri qoparıb Həva üzündə tutub saxladı rəşadətlə
Bu əl o əl degümi Əmr ibn Əbdüvədi Cəhimə vasil edib bazuyi- şücaətlə
Bu əl o əl degümi Mərhəbi qılıb yeksan Qubari tirrəyə bir cangüzar zərbətlə
Bu əl o əl degümi Mərrət-ibn-Qeysi bölüb Nədü bu əmridə bəhs eyləmək cəhalətlə
İmamidən dirilikdə hər iş zühura gəlir Vəfati olsa da ol iş olur o halətlə
Neçünki yoxdur əzizim imam üçün ölmək İmamın ölməyini sanmayın şəhadətlə
Olan bu möcizə mümkir İmamə mümkirdir Gələr qiyamətə məşhur əhli-bidətlə
Bular nə rütbədir ol Padşah kuyinə Tanı Əlini baxıb dideyi bəsarətlə
Degülmidür bu o Soltan kim şəbi-merac Təkəmmül eylədi ol xatəmi-risalətlə
Degülmidür bu o Sərvər ki, gəştiyi Nuhi Qutardı dərgehi tufanidən inayətlə
Degülmidür ki, bu mövla nari-nəmrudi Xəliyə eylədi gülzar bəs ki şəfqətlə
Budur o hakimi zişən ki, dönər abə Əgər ki, kurəyi narə baxar siyasətlə
Budur Əli Vəliyullah Şiri Həzrəti Həqq Budur Yədullah məqsud nəssi ayətlə
Əli deyilmi edən tinəti-əbül bəşəri Zəmani xəlqidə icad dəsti-qüdrətlə
Deyül Xuda, vəli ondan südur olan işlər Degül bəşərdə olan qüdrəti-bizaətlə
Dəxilüdür bu şahın aşiyaninə Seyyid Ki qurtarar onu məhşər günü şəfaətlə
Yüzü qara əli boş asibu günahkaram Cəza günündə məni qoyma çün xəcalətlə